معمولا افراد کمی را پیدا می‌کنید که شناختی از پینوکیو نداشته باشند. تقریبا همه ما در سال‌های کودکی‌مان قصه پینوکیو را شنیدیم تا یاد بگیریم دروغ نگوییم و با عواقب آن آشنا باشیم. کارلو کلودی، خالق داستان پینوکیو، میراثی از خود به جا گذاشته که تا سال‌های سال قرار نیست به دست فراموشی سپرده شود. در طول دهه‌های گذشته و با شکوفایی هنر هفتم، برداشت‌های زیادی از داستان پینوکیو صورت گرفت و ماجراهای این عروسک بازیگوش به اشکال مختلف بازتعریف شد. اما انتظار نداشتیم که اولین برداشت از این داستان در دنیای بازی انقدر متفاوت باشد. استودیوی Neowiz Games قدم پیش گذاشت و تصمیم گرفت با Lies of P یک برداشت کاملا متفاوت از این قهرمان چوبی محبوب داشته باشد. اما آیا این تصمیم نتیجه خوبی داشته؟ با بررسی از بازی Lies of P همراه باشید.

افتتاحیه بازی Lies of P و ساعات و مراحل ابتدایی آن به شکل بسیار خوبی طراحی شده و داستان از همان ابتدا بازیکن را مجذوب خودش می‌کند. هرچه در بازی جلوتر می‌روید، کاراکترهای بیشتری وارد داستان می‌شوند و خوشبختانه بازیکن درک خوبی از پیش‌زمینه داستانی آن‌ها خواهد داشت. به این موضوع هم اشاره کنیم که کاراکترهای نام‌آشنای ماجراهای پینوکیو در Lies of P هم حضور دارند اما برخی از شخصیت‌ها فقط شباهت اسمی دارند و از لحاظ ظاهری تغییرات زیادی داشتند. به طور مثال کاراکتر جمینی (Gemini) در ماجراهای پینوکیو یک جیرجیرک بازیگوش است اما او در برداشت Neowiz Games یک عروسک کوچک است که در فانوس پینوکیوی داستان ما قرار دارد. البته کاراکتری مثل ژپتو (Geppetto) تقریبا همان نقش خودش را در این داستان ایفا می‌کند اما باز هم تغییرات منحصر به فردی داشته است.

به مانند دیگر بازی‌های سولزلایک، داستان بازی بیشتر از طریق آیتم‌ها و محیط‌های اطراف روایت می‌شود و بازیکن برای درک بهتر داستان باید توجه زیادی به محیط داشته باشد. پراکندگی آیتم‌ها در مراحل بازی به شکل خوبی صورت گرفته و هماهنگی درستی با فضای داستانی دارد و خوشبختانه داستان‌ها هم به شکل واضح و مستقیم روایت می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت که سازندگان در زمینه داستان‌گویی محیطی (Environmental Storytelling) و روایت از طریق آیتم‌ها نمره قبولی را می‌گیرند.

نمی‌شود که از پینوکیو صحبت کنیم و چیزی از دروغ‌گویی نگوییم. در ساختار داستانی بازی، یک سیستم خاص و مهم وجود دارد. سیستمی که به بازیکن اجازه می‌دهد تا در مواقع مهم و حساس، دروغ یا راست بگوید. این سیستم بر پایان‌بندی داستان تاثیر می‌گذارد و به تعبیری می‌توان گفت که این انتخاب، بر ماهیت اخلاقی و انسانی پینوکیو تاثیر دارد. داستان بازی سه پایان مختلف دارد که بسته به انتخاب‌ها در طول بازی، با یکی از آن‌ها روبرو می‌شویم.

تنوع مراحل از اواسط بازی کمی یکنواخت می‌شود اما این مشکل با دشمنان و باس‌های متنوع رفع می‌شود. اگرچه که در میانه راه ریتم روایی افت می‌کند اما داستان در ساعات پایانی جذاب‌تر پیش می‌رود و پایان‌بندی داستان شما را شوکه و تا مدت‌ها ذهن‌تان را درگیر خواهد کرد.

در بخش گیم‌پلی، بازی به الگوهای عناوین سولزلایک وفادار است. در بازی، مکان‌هایی به نام Stargazer وجود دارد که در حقیقت همان حکم بون‌فایرهای دارک سولز یا Site of Grace الدن رینگ را دارد. ارگوها که پیش‌تر به پیش‌زمینه داستانی آن‌ها اشاره کردیم، همان سولزهای سری دارک سولز هستند که بازیکن با استفاده از آن‌ها می‌تواند توانایی‌ها را ارتقا دهد و حتی سلاح بخرد.

همچنین بازی در ابتدای کار سه کلاس مختلف را به شما معرفی می‌کند که بازیکن با توجه به سبک بازی‌اش باید از بین این سه کلاس انتخابی انجام دهد. این سه کلاس Strengh، Dexterity و Balance  هستند که هرکدام ویژگی‌های خاص خودشان را دارند. تنوع سلاحات هم در بازی بالاست و هرکدام از آن‌ها بسته به سبک بازی بازیکن مناسب خواهند بود.

بپردازیم به بخش مبارزات که از مهم‌ترین رکن‌های یک بازی سولزلایک است. طراحی مبارزات Lies of P به مانند یک شمشیر دولبه عمل می‌کند. یعنی در عین حال که هسته اصلی مبارزات می‌تواند برای بازیکن جذاب باشد، به همان اندازه هم می‌تواند عذاب‌آور باشد. بازیکن می‌تواند با تکنیک‌های مختلف و البته مکانیک‌های متنوع، عروسک‌ها و مینی باس‌های متعدد بازی را بکشد.

مشکل از جایی شروع می‌شود که بازی تاکید زیادی دارد تا بازیکن از مکانیک Perfect Guard استفاده کند که در حقیقت دفع ضربه به موقع است. متاسفانه این مکانیک به خوبی در بازی پیاده‌سازی نشده و نحوه استفاده درست و درک کامل زمان‌بندی این مکانیک حتی تا اواسط بازی چالش‌برانگیز است. به طوری که اگر تا چپتر پنجم بازی این مکانیک را یاد نگرفته باشید، حتی شکست دادن مینی‌باس‌ها هم برایتان دشوار خواهد بود.

 درباره مکانیک Guard هم سازندگان از بلادبورن الگو گرفتند. اینگونه که با هر دفع حمله، مقداری از نوار سلامتی شما به رنگ متفاوتی درمی‌آید و شما باید با حمله کردن و ضربه زدن، مقدار سلامتی از دست رفته را برگردانید. بازی شما را تشویق می‌کند تا تهاجمی بازی کنید و محتاط بودن را در اولویت دوم قرار دهید. نکته مهم دیگر آن است که سلاح شما دارای یک نوار استقامت است که با کشتن هر دشمن، از میزان این استقامت کاسته و سلاح کند می‌شود و بعد احتمال شکسته شدن آن بالا می‌رود؛ در این مواقع باید از تیغه نامحدودتان استفاده کنید و سلاح‌تان را تیز نگه دارید. اما شکستن سلاح فقط به بازیکن محدود نمیشه و گاهی اوقات سلاحات مینی‌باس‌ها هم از بین می‌روند و آن‌ها بی‌سلاح می‌شوند.

زمان‌بندی در Lies of P اهمیت بسیار ویژه‌ای دارد و بازی از شما می‌خواهد تا تمام الگوهای حرکتی و ضربات دشمنان را ابتدا یاد بگیرید و سپس حملات را شروع کنید. فراگیری ضرب ‌آهنگ حملات باس‌فایت‌ها و یاد گرفتن زمان‌بندی Perfect Guard  کارهای چالش‌برانگیزی برای بازیکن است. چرا که الگوهای حرکتی برخی از باس‌فایت‌ها اصلا با تایمینگ مکانیک Perfect Guard هم‌خوانی ندارد و این کار را بسیار دشوار می‌کند. می‌توان گفت که بازی در بخش مبارزات زیادی به مخاطب سخت می‌گیرد و او را درگیر چالش‌های عجیبی می‌کند.

اما در نگاه کلی، تکه تکه کردن عروسک‌ها و مبارزات با باس‌فایت‌ها تا ساعات پایانی لذت‌بخش است و بعید است از انجام حرکاتی مثل Fatal Attackها خسته شوید. به این موضوع اشاره کنیم که Lies of P به طور کلی ۱۲ باس فایت اصلی دارد و در جهان بازی باس‌های فرعی و مینی‌باس‌های زیادی حضور دارند که گاهی اوقات می‌توانند چالش‌های زیادی برای شما ایجاد کنند. البته که Lies of P اصلا بازی راحتی نیست و گاهی اوقات با باس‌هایی مواجه می‌شویم که می‌تواند به تنهایی دلیل ترک بازی باشند. گاهی اوقات احساس کردم که الگوهای حرکتی برخی از باس‌ها به نوعی طراحی شده که باید تحت هر شرایطی به بازیکن آسیب بزند و اصلا مهم نیست که شما چقدر از این ضربات فرار می‌کنید. 

نکته: سازندگان اخیرا اعلام کردند که در آپدیت جدید بازی، آن‌ها مکانیک Perfect Guard و نوار سلامتی برخی از باس‌ها را اصلاح کردند و تلاش کردند تا این بخش‌ها را بهبود ببخشند. بررسی ویجیاتو از بازی پیش از انتشار این آپدیت انجام شده است.

عامل مهم دیگر در مبارزات، دست مکانیکی پینوکیو است که بازیکن می‌تواند قابلیت‌های مختلفی را روی آن پیاده‌سازی کند. از دستی که می‌تواند به مانند قلاب عمل کند و دشمنان را به نزدیکی خودش بکشد تا آتش‌اندازهای مختلف که می‌تواند مبارزه از فواصل دور را هم برای بازیکن فراهم کند. این دست مکانیکی در برخی لحظات نقش مهمی در مبارزات ایفا می‌کند. ایراد کوچکی که در اینجا دیده می‌شود آن است که بازیکن نمی‌تواند هر لحظه که می‌خواهد دست مکانیکی را تغییر دهد و باید حتما کنار Stargazer این کار را انجام دهد. ترکیب‌بندی اجزای مختلف سلاحات با یکدیگر هم بخش جذابی از آب درآمده و شما می‌توانید اجزای مختلف سلاحات متفاوت را با یکدیگر ترکیب کنید و سلاح منحصر به فرد خودتان را بسازید.

سازندگان در بخش منوها و رابط کاربری، ایده‌ای خلاقانه‌ و شاهکار را اجرا کردند. بگذارید دقیق‌تر بگویم که منظورم چیست. فرض کنید یک مرحله فرعی را آغاز می‌کنید و آیتم مربوط به آن مرحله را پیدا می‌کنید. سپس وقتی کنار Stargazer قرار می‌گیرید، در منوها مشخص می‌شود که آیتم شما مربوط به کدام قسمت از جهان بازی‌ست و نزدیک‌ترین استارگیزر به شما نمایش داده می‌شود و دیگر خبری از گیج شدن و حدس و گمان نیست. در موردی دیگر، وقتی که عدد ارگوهای شما به رنگ آبی نمایش داده می‌شود، این معنی را دارد که شما می‌توانید لول خودتان را ارتقا دهید. این که سازندگان تلاش کردند تا ساختار کلی بازی را به شکلی واضح نمایش دهند اقدامی تحسین‌برانگیز است و شاید بر آینده بازی‌های سولزلایک هم تاثیرگذار باشد. اگرچه که شاید این اتفاق به مذاق برخی از طرفداران سنتی سولزلایک‌ها خوش نیاید.

موسیقی، یکی دیگر از بخش‌هایی‌ست که به طور مطلق هیچ ایرادی به آن وارد نیست. موسیقی‌های پس‌زمینه و باس‌های بازی بسیار خوب است و در کنار این موضوع، سازندگان تعدادی ترک‌ اختصاصی هم ساختند که به شدت زیبا و شنیدنی هستند. پشت بعضی از این ترانه‌ها، داستان‌های غم‌انگیزی وجود دارد که شنیدن اشعار و توضیحات آن‌ها ممکن است اشک به چشمان شما بیاورد. ترانه‌هایی مانند Feel که به شدت تاثیرگذار هستند و نشان می‌دهد که سازندگان حساسیت زیادی نسبت به کیفیت این بخش داشتند و به خوبی از پس آن برآمدند.

برخی از این ترانه‌ها به زبان فرانسوی خوانده شده که بی‌ارتباط به شهر کرات نیست. فضای شهر کرات الهام گرفته از دوره هنری بل اپوک (Belle Époque) است. دوره‌ای که به عنوان عصر شکوفایی هنر در فرانسه و بلژیک شناخته می‌شود و سازندگان علاوه بر داستان پینوکیو، برداشت کاملا متفاوتی از این عصر درخشان اروپا داشتند. سازندگان از موتور گرافیکی Unreal Engine 4 استفاده کردند و علی‌رغم آنکه این موتور مربوط به نسل هشتم است، باید بگویم که کیفیت فنی و اجرایی بازی در حد و اندازه‌های عناوین نسل نهمی است. در این روزها که با عناوین اغلب مشکل‌دار مواجه می‌شویم، استودیوی Neowiz Games اثری کم‌نقص در بعد فنی ارائه داده و با فریم‌ریت ثابت و جلوه‌های بصری جذاب، اثری شایسته را تحویل شما می‌دهد.

در کلام آخر باید بگویم که Lies of P یک بازی با ایده‌های نوآورانه نیست. این بازی توسط یک استودیوی تقریبا تازه کار اهل کره جنوبی ساخته شده و به طور مشخص از عناوین فرام سافتور الهام گرفته و قرار نیست که ژانر سولزلایک را متحول کند. اما عدم ارائه ایده نوآورانه باعث نشده تا با یک بازی بد یا حتی متوسط روبرو باشیم. Lies of P اثری‌ به یادماندنی است که حتی می‌توان به آن لقب بهترین بازی سولزلایکی که خارج از استودیوهای فرام سافتور ساخته شده را هم داد. طرح کلی داستان و پایان‌بندی سهمگین آن به شکلی عالی طراحی شده و محیط و اتمسفر خاص شهر کرات، در ذهن‌تان ماندگار خواهد شد. کیفیت بالای بخش‌های موسیقی و فنی هم باعث شده تا Lies of P یک اثر کاملا شایسته و خوب باشد.

بررسی بازی Lies of P براساس نسخه PS5 نوشته شده است.