دیش میخیو فروست (Tijs Michiel Verwest) که همگان او را  نام تیستو (Tiësto) یا دی‌جی تیستو (DJ Tiesto) می‌شناسند، دی‌جی و تهیه‌کننده موسیقی الکترونیک مشهور هلندی است. این هنرمند یکی از مطرح‌ترین نام‌های دنیای موسیقی است که از او با عنوان پدرخوانده موسیقی EDM یا Electronic Dance Music یاد می‌شود. این هنرمند پرآوازه در حال حاضر به عنوان یکی از اسطوره‌های این سبک شناخته می‌شود و بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ عنوان بهترین دی‌جی سال را نیز به دست آورده بود.

دوران اولیه زندگی

تیستو در سال ۱۷ ژانویه ۱۹۶۹ در شهر بردا (Breda) در جنوب هلند به دنیا آمد. از ۱۲ سالگی متوجه شور و علاقه خود به موسیقی و فعالیت در این عرصه شد و برنامه‌های رادیویی نظیر سول‌شو (Soulshow) از فری مات (Ferry Maat) و د میکس (The Mix) از بن لیبراند (Ben Liebrand) همراه او در این مسیر بودند.

در ۱۴ سالگی توجه او بیش از پیش به سوی هنر و خصوصا موسیقی معطوف شد و ۱۷ ساله بود که فعالیت خود را به عنوان DJ با اجرای موسیقی در جشن‌های مدرسه آغاز کرد. او بین سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۴ او به عنوان دی‌جی به اجرای زنده در کلاب‌های مختلفی در سطح کشور هلند پرداخت. باشگاه کوچک اسپاک (Spock) در شهر بردا، جایی بود که او در آن مسیر و سبکی که باعث شروع فعالیت حرفه‌ای بود را پیدا کرد.

تیستو یکی از نمادهای موسیقی الکترونیک است و معرفی موسیقی EDM بدون نام بردن از او ممکن نیست.

شروع فعالیت حرفه‌ای

در سال ۱۹۹۴ تیستو اولین ساخته‌های خود منتشر کرد او در این سال‌ها هنوز نام تیستو را برای فعالیت خود انتخاب نکرده بود. او در این سال‌ها با لیبل‌های مختلفی همکاری می‌کرد و تحت نام‌های مستعاری نظیر دی‌جی جوکر (Da Joker) و دی‌جی لیمیتد (DJ Limited) آثار خود را عرضه می‌کرد.. 

در پاییز سال ۱۹۹۷ او لیبل اختصاصی خودش را در همکاری دوست دیگرش آرنی بینک (Arny Bink)  با نام بلک هول ریکوردینگز (Black Hole Recordings) پایه‌گذاری کرد که اکنون یکی از نام‌های برجسته در دنیای موسیقی الکترونیک به حساب می‌آید. در کنار این، او در سال‌های دو لیبل جانبی نیز با نام‌های سانگبرد (SongBird) و ما به ترنس اعتقاد داریم (In Trance We Trust) را نیز تاسیس کرد.

همکاری با دیگران

در سال ۱۹۹۸ او فعالیت مشترکی را با فری کارستن (Ferry Corsten) برای ساخت موسیقی در سبک ترنس (Trance) تحت عنوان پروژه‌ای با عنوان گوریلا (Gouryella) آغاز کرد. اولین قطعه حاصل این همکاری با نام Gouryella در همین سال منتشر شد و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.

در جداول فروش کشورهای مختلفی در میان آثار پرفروش جای گرفت که از جمله آن‌ها می‌توان به رتبه ۱۵ در جدول فروش سینگل‌های بریتانیا اشاره کرد. این قطعه از سوی افراد زیادی در مجموعه‌های آلبوم انتخاب شد و از آن می‌توان به عنوان اولین پیشرفت بزرگ این هنرمند یاد کرد که باعث شهرت او شد.

دومین تک‌آهنگ مشترک او والهالا (Walhalla) بار دیگر بدل به اثری موفق شد و موجب شهرت مضاعف تیستو شد. این تک‌آهنگ در کنار قطعه گوریلا دو نشان رکورد فروش طلایی را برای او به همراه داشتند. او در این دوران گروهی با نام کامایا پینترز (Kamaya Painters) را با همکاری بنو ده خوی (Benno de Goeij) از گروه رنک ۱ (Rank 1) تاسیس کرد که منجر به انتشار مجموعه مشهور و پرطرفدار در جستجوی طلوع خورشید (In Search of Sunrise) شد.

در این دوران، او که دیگر نامی مطرح در زمینه موسیقی ترنس به حساب می‌آمد به عنوان دی‌جی در برنامه‌های زیادی به اجرای زنده می‌پرداخت. دیگر فعالیت مشترک مهم او در این سال‌ها، همکاری با آرمین ون بیورن (Armin van Buuren) در پروژه‌های آلیبی (Alibi) و میجر لیگ (Major League) بود که منجر به انتشار قطعات ابدیت (Eternity) و شگفتی تو کجایی؟‌ (Wonder Where You Are?) شد.

شروع فعالیت‌های فردی پس از جدایی از گوریلا

سال ۲۰۰۰، نقطه عطفی در کارنامه تیستو است. او در این سال پس از انتظار قطعه تنشی (Tenshi) به فعالیت مشترک خود با فری کارستن و پروژه گوریلا خاتمه داد و دوران فعالیت فردی خود را آغاز کرد. او در این دوران و تحت عنوان سری آلبوم‌های In Trance We Trust باعث شهرت هنرمندان زیاد شد که آرمین ون بیورن و یوهان خیلن (Johan Gielen) از جمله آن‌ها هستند.

انتشار مجموعه Summerbreeze در سال ۲۰۰۰ شهرت جهانی تیستو را افزایش داد و موفقیت زیادی را برای او به همراه داشت. برخی قطعات این آلبوم از جمله ریمیکس قطعه سکوت Silence از Delerium یکی از نقاط درخشان این آلبوم بودند که در جداول فروش به جایگاه‌های بالایی نیز رسیدند.
 

در یاد من؛ آغاز دوران درخشش فردی با اولین آلبوم استودیویی

در سال ۲۰۰۱ او با تاسیس لیبل جانبی مجیک موزیک (Magik Muzik) اولین آلبوم فردی خود را منتشر کرد. آلبوم در یاد من (In My Memory) خیلی زود به موفقیت رسید و محبوبیت گسترده‌ای را برای تیستو به همراه داشت. اگرچه برخی از قطعات این آلبوم در سال ۱۹۹۹ به صورت محدود منتشر شده بودند؛ اما محبوبیت و شهرت آن‌ها به انتشار این آلبوم بازمی‌گردد. این آلبوم از سوی منتقدان موسیقی و همچنین علاقه‌مندان با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و نام او را بیش از هر زمانی در دنیا طنین‌انداز کرد.

از جمله مشهورترین قطعات این آلبوم جدا از قطعه عنوان آلبوم که با استقبال بسیار خوبی مواجه شده بود، می‌توان به صنعت مرگبار (Lethal Industry)، پرواز ۶۴۳ (Flight 643) و وسواس (Obsession) اشاره کرد که همچنان در زمره آثار شاخص سبک ترنس قرار دارند و افراد زیادی همچنان از شنیدن آن لذت می‌برند بعدها بارها و بارها از سوی دیگر هنرمندان و خود او به صورت ریمیکس و یا بازبینی‌شده منتشر شده‌اند.

این آلبوم همچنین جوایز معتبری را نیز برای او به همراه داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به Zilveren از سوی Harp Music Award، بهترین دی‌جی ترنس\پراگرسیو از سوی Lucky Strike Dance Award و Dutch Popprijs  اشاره کرد. این موفقیت باعث شروع همکاری او با دیگر هنرمندان از جمله موبی (Moby)، دیوید بویی (David Bowie) و باستا رایمز (Busta Rhymes) شد.

در سال ۲۰۰۲ ریمیکس‌های او از قطعات ما همه از ستارگان ساخته شده‌ایم (We Are All Made of Stars) و راه‌های افراطی (Extreme Ways) از ساخته‌های موبی، در سال ۲۰۰۲ بار دیگر نام او را در صدر جداول فروش قرار داد. حد فاصل سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ او اجراهای زنده دیگر را نیز برگزار کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به تور دوال پلی پلی استیشن ۲ اشاره کرد.

محبوبیت او در دهه اول قرن جدید همچنان در حال افزایش بود و خصوصا اجراهای زنده او به عنوان یک دی‌جی در برابر خیل جمعیت ایده جدیدی بود که بعدها دنباله آن را می‌توان در فستیوال‌های بزرگ موسیقی دید. او اولین فردی بود که به عنوان دی‌جی در یک استادیوم به اجرای زنده پرداخت که در برخی از آن‌ها ۳۵۰۰۰ نفر حضور داشتند که در آن زمان یک رکورد محسوب می‌شد.

فقط باش؛ درخشیدن یک ذهن خلاق

در سال ۲۰۰۴ تیستو دومین آلبوم استودیی‌اش را با نام فقط باش (Just Be) منتشر کرد. نکته خاص این آلبوم این است که قطعه ترافیک (Traffic) است که پس از ۲۳ سال به اولین ترک بی‌کلام هلند شد که در صدر جدول فروش موسیقی این کشور قرار گرفت.

او این آلبوم را با اجراهای زنده‌ای در شهرهای مختلف پشتیبانی کرد که باعث محبوبیت مضاعف آن شد و در کنار آن باعث شد تا او به اولین فردی شد که به عنوان یک دی‌جی در افتتاحیه المپیک به اجرای زنده موسیقی بپردازد. از این اجرا می‌توان به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ موسیقی EDM یاد کرد؛ چیزی هم‌تراز اجرای ماندگار ژان میشل ژار (Jean-Michel Jarre) در مسکو. از دیگر قطعات مشهور این آلبوم آداجیو برای سازهای زهی (Adagio For Strings) که از شهرتی جهانی برخوردار است.

آداجیو برای سازهای زهی؛ بازنمایی یک شاهکار

قطعه آداجیو برای سازهای زهی (Adagio For Strings) از آلبوم Just Be یکی دیگر از ترک‌های این آلبوم است که از آن می‌توان به عنوان یکی از نمادهای ماندگار موسیقی ترنس نیز یاد کرد. این قطعه که ریمیکسی از ساخته ساموئل باربر (Samuel Barber) است که در سال ۱۹۳۶ نوشته شد، اثری است که با تغییراتی در افتتاحیه المپیک ۲۰۰۴ آتن نیز اجرا شد، علاوه بر محبوبیت جهانی که برای خود تیستو به همراه داشت، باعث شناخته شدن بیش از پیش ساموئل باربر در دنیای موسیقی نیز شد.

این ترک که در آن موسیقی کلاسیک به خوبی موسیقی دوران مدرن تلفیق شده است با ترکیب ملودی قطعه اصلی با موسیقی ترنس باعث جهشی در این سبک شد. این ترک با استقبال بسیار خوبی نیز همراه شد و فقط ۶۰۰ هزار نسخه از آن در بریتانیا به فروش رسید. از سوی مجله MixMag به عنوان دومین ترک دنس تاریخ موسیقی پس از قطعه یک بار دیگر (One More Time) از دفت پانک (Daft Punk) معرفی شده است.

عناصر زندگی؛ بازبینی گذشته

در سال ۲۰۰۷ تیستو پس از اجراهای زنده پرشوری که در کشورهای مختلف داشت و شهرت جهانی که پس از آلبوم فقط باش به آن رسیده بود، در آپریل ۲۰۰۷ رادیوی اختصاصی دو ساعته خودش با نام کلاب لایف (Club Life) را آغاز کرد که در آن دو ساعت به صورت زنده به اجرای موسیقی می‌پرداخت. این رادیو تا به امروز همچنان ادامه دارد.

با فاصله ۱۰ روزه پس از شروع رادیو، او سومین آلبوم استودیویی‌اش با نام عناصر زندگی (Elements of Life) را منتشر کرد که بار دیگر با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. او در این آلبوم که در آن همکاری نزدیکی با هنرمندان مختلف از جمله کریستین برنز (Christian Burns) و برایان ترنسو (Brian Transeau) داشت، تلفیقی‌تر از همیشه عمل کرده است و عناصری از موسیقی تجربی و راک را با موسیقی ترنس در هم آمیخت. در این آلبوم برخی از قطعات بی‌کلام او با لیریکس همراه شده بود.

این آلبوم چه از سوی منتقدان موسیقی و چه از سوی علاقه‌مندان با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. آلبوم عناصر زندگی نامزد دریافت جایزه گرمی بهترین آلبوم سال شد و در کشورهای مختلفی از جمله بلژیک، مجارستان، هلند و رومانی به فروش بسیار خوبی رسید.

کلایدسکوپ؛ مرحله گذار از ترنس

در سال ۲۰۰۹ تیستو چهارمین آلبوم استودیویی‌اش با نام زیبابین یا کلایدسکوپ (Kaleidoscope) را منتشر کرد. او در این آلبوم که بیشتر از هر زمانی تجربی شده بود، از موسیقی ترنس فاصله گرفت و به جستجو در دیگر سبک‌ها پرداخت. در این راه او با هنرمندان و خوانندگانی مطرحی نظیر کالوین هریس (Calvin Harris)، نلی فورتادو (Nelly Furtado) و پریسکیلا آن (Priscilla Ahn) همکاری کرده بود.

این آلبوم با استقبال عمومی بسیار خوبی مواجه شد و در هفته اول عرضه در میان ۱۰ آلبوم پرفروش iTunes جای گرفت و در دگیر جداول نیز در میان آثار پرفروش جای گرفت. او برای انتشار این آلبوم که نشانه چرخش موسیقایی او است، لیبل جدیدی را با نام Musical Freedom را تاسیس کرد که نشانه عزم جدی او برای پیمودن این مسیر تازه است. در این دوران بود که او دیگر از پیشوند دی‌جی (DJ) در عنوان خود استفاده نمی‌کرد و آثارش را نه با عنوان دی‌جی تیستو که فقط با نام تیستو منتشر می‌کرد.

بوسه‌ای از گذشته آخرین آلبوم ترنس او است که با او آن را با نام مستعار آلور (Allure) منتشر کرد و در آن با هنرمندانی نظیر کریستین برنز، اما هوییت (Emma Hewitt) و JES همکاری کرده بود.

شهری که بهشت خوانده می‌شود

شهری که بهشت خوانده می‌شود (A Town Called Paradise) پنجمین آلبوم استودیویی تیستو است که در سال ۲۰۱۴ و با فاصله طولانی نسبت به آلبوم قبلی او عرضه شد. او در این آلبوم به طور کامل از موسیقی ترنس فاصله گرفت و بیش از هر زمانی به موسیقی عامه‌پسند و پاپ و هاوس نزدیک شد. او دلیل این تغییر مسیر را نزدیک شدن به علاقه‌مندان موسیقی در سنین پایین عنوان کرد.

در سال ۲۰۱۵ او با ریمیکس خود از قطعه همه من (All of Me) از جان لجند (John Legend) (از آلبوم عشق در آینده Love in the Future) به موفقیت مهمی دست یافت و جایزه گرمی بهترین قطعه ریمیکس غیرکلاسیک را به دست آورد. او همچنین در سال بعد برای مطرح کردن موسیقی دیپ هاوس لیبلی اختصاصی با نام AFTR:HRS تاسیس کرد. او در سال ۲۰۱۶ در ساخت موسیقی متن مستندی با عنوان وقتی می‌خوابم که مرده باشم (I'll Sleep When I'm Dead) با استیو آئوکی (Steve Aoki) همکاری کرد.

در سال ۲۰۱۷ او در مستندی با عنوان چیزی که ما شروع کردیم (What We Started) حضور پیدا کرد که در آن به ریشه‌های موسیقی EDM و مسیر آن با تمرکز بر مارتین گریکس (Martin Garrix) و ,)، کارل کاکس (Carl Cox)  پرداخته شده بود. در این مستند هنرمندان برجسته دیگری نیز نظیر دیوید گتا (David Guetta)، موبی (Moby)، آفروجک (Afrojack)، استیو آنجلو (Steve Angello) و ... حضور داشتند. در سال ۲۰۱۸ مجله بیلبورد تیستو را به عنوان هشتمین هنرمند در میان ۱۰۰ هنرمند موسیقی دنس سال معرفی کرد.

جلسات لندن و تلاش برای ساخت موسیقی‌های جدید

آلبوم جلسات لندن (The London Sessions) ششمین آلبوم استودیویی تیستو که او در آن قطعاتی را به صورت مشترک و یا فردی در طی سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ ساخته بود را منتشر کرد. او در این آلبوم که حاصل تقلای او برای ساخت موسیقی جدید در شهر لندن است با هنرمندان برجسته‌ای نظیر آویچی (Avicii)، پست مالون (Post Malone)، ژکو (Dzeko) همکاری کرده بود.  این آلبوم نیز به مانند دیگر آلبوم‌های این هنرمند با استقبال خوبی مواجه شد و در جداول فروش به رده‌های بالا صعود کرد.

درایو؛ بازگشت پس از سه سال

هفتمین آلبوم استودویی این اسطوره بزرگ موسیقی الکترونیک، درایو (Drive) در آپریل ۲۰۲۳ منتشر شد و به مانند دیگر آثار این هنرمند با استقبال قابل توجهی همراه شد و در کمتر از یک ماه ۵۰۰ هزار نسخه از آن فقط در آمریکا به فروش رسید. او که در این آلبوم به مانند گذشته با هنرمندان مطرحی همکاری کرده بود. از قطعات شاخص این آلبوم می‌توان به خجالتی نباش (Don't Be Shy) اشاره کرد.