این روزها هر بادمجان سرخ کن سابق منوتویی از راه می‌رسه یه کَره‌ای از پیروز «پسر ایران» می‌گیره!

یوز آسیایی یک زمانی از هند و چین تا ترکیه و سوریه زندگی می‌کرد ولی در همه این کشورها نسل یوز منقرض شد و تنها در ایران به خاطر وجود برنامه سخت‌گیرانه حفاظت چندتایی از این یوز باقی موند!

جالب این که یکی از تفریحات هفتگی شاهان ایران شکار بوده! صدها راس از همین یوز و خیلی از حیوانات ارزشمند دیگه توسط شاهان ایران شکار شدند!

خانواده پهلوی و خود محمدرضا شاه نقش پررنگی داشتند و ده‌ها عکس از آن‌ها در کنار حیوانات کم‌یاب شکار شده موجود است.

خلاصه اگر برنامه‌های سخت‌گیرانه جمهوری اسلامی برای جلوگیری از انقراض نسل یوز ایرانی نبود، تلاش شبانه‌روزی و از جان‌گذشتگی محیط‌بانان برای مبارزه با شکارچیان و قاچاقچیان نبود، اگر هزینه برای هزاران دوربین تله‌ای و دید در شب برای پیدا کردن معدود یوزهای باقی مانده نشده بود یا اگر سران مملکت مثل زمان اعلی‌حضرت برای تفریح به قتل عام حیوانات کم‌یاب ادامه داده بودند احتمالا سال‌ها پیش نسل این حیوان منقرض شده بود!

پس لطفا اگر تا دیروز به تیم ملی می‌گفتیم تیم ملی جمهوری اسلامی یهو جهت عوض نکنیم و از «پسر جمهوری اسلامی» کره نگیریم!